Πρoσωπικός Αριθμός - Παν. Ηγούμενος Ι.Μ. Καρακάλλου Φιλόθεος & ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ Ιερομόναχος Γαβριήλ

 

 

 

Ηγούμενος Ι.Μ. Καρακάλλου Αγίου Όρους Φιλόθεος

 ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ κ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΙΟΥΛΙΟΣ 2024

Έρχεται ο Προσωπικός Αριθμός... Ο χαριτωμένος γερ. Ηγούμενος της Καρακάλλου, Αρχιμανδρίτης Φιλόθεος, απαντά σε επίκαιρες ερωτήσεις, συμβουλεύει και νουθετεί, και περί ''προσωπικού αριθμού''.  

''Ζούμε τα σημεία των καιρών'' λέγει ο φωτισμένος γέροντας, ολα αυτά που συμβαίνουν, (πανδημίες, εμβόλια, εξαναγκασμός, ηλεκτρονικές ταυτότητες, προσωπικός αριθμός,)  είναι ''πονηρά'', κρύβουν κάτι άλλο, αφορούν και είναι θέματα πίστεως. Η αποκάλυψη, και Άγιοι Πατέρες, μας προειδοποιούν για ολα αυτά που συμβαίνουν...

''Είναι προστάδιο του σφραγίσματος αυτός ο αριθμός... Η ταπεινή μου γνώμη είναι να μην τον πάρει ο κόσμος αυτόν τον αριθμό...'' λέγει ο συνασκητής του Αγίου γέρ. Εφραίμ της Αριζόνα...

Ενθυμήθηκα τώρα ενα παλαιότερο ταξίδι στήν αγαπημένη μου Καρακάλλου του Αγίου Όρους, και την παραμονή μου και διακονία εκεί για κάποιο διάστημα... μαζί με τούς ιδιαίτερα αγαπητούς πατέρες, και πολλές άγνωστες στο ευρύ κοινό μορφές της χάριτος... υψηλά πνευματικά αναστήματα, με εργασία  και εμπειρία στήν νοερά προσευχή, και την κυκλική απλανής λειτουργία αυτής, μορφές που ευωδίαζαν εν ζωή και λειτουργούσαν τα χαρίσματα του αγίου πνεύματος...

Τότε λοιπόν εκείνες τις πρώτες ημέρες, θυμάμαι ο Ηγούμενος Φιλόθεος έλειπε... Πέρασε καμιά εβδομάδα... π. Μάρκελε, π. Ευσέβιε.. λέγω, ο γέροντας Φιλόθεος που είναι τόσες μέρες;

Αα.. μου απαντά ο π. Ευσέβιος, ο Γέροντας μας λείπει στήν Αμερική! 

Τον φώναξε ο Γερ. Εφραίμ της Αριζόνας στο Μοναστήρι στήν Αμερική... για να τον βοηθήσει για κάποιο καιρό στήν εξομολόγηση με τον κόσμο...

Αυτή η μικρή αναφορά για να αποκτήσουμε αίσθηση περί του ποιός ομιλεί...

(O άγιος γερ. Εφραίμ, με τον γερ. Φιλόθεο, στήν Αριζόνα)

Tα υπόλοιπα, και περί του τρελό-καλόγερου με την μπαστούνα που ευωδίαζε, του γέρο Κοδράτου του Καρακαλλινού... ενός κρυμμένου αγίου, και δια Χριστόν σαλού της εποχής μας (...) 

Και του ταπεινού και αγαθού π. Σίμωνα του Καρακαλλινού, με το τεράστιο χαμόγελο και την παιδική καρδιά και ας ήταν στο αναπηρικό καροτσάκι, αυτού που απροκάλυπτα μέσα απο την πνευματική μας συναναστροφή και φιλία, ολοφάνερα, και για ωφέλεια της αμαρτωλής ψυχής μου, επέτρεψε να ειδώ πως... 

λειτουργούσε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, λέγοντας μου ταυτόχρονα δυο γεγονότα, ενα που είχε συμβεί και το γνώριζα μόνο εγώ, και ενα που γνώριζα ελλιπές, μισό... και αυτός μου έκανε αναφορά πλήρης και το γνώριζε ολόκληρο...! Έβλεπε τι γινόταν σε άλλο Μοναστήρι...! 

Τα υπόλοιπα αυτά, το χρωστώ σε αυτές τις μορφές, αφού έτσι το επέτρεψε ο Θεός,  να τα παρουσιάσω πια στόν κόσμο.

Ας έχουμε τις ευχές του Γερ. Φιλόθεου, αλλά και των Μακαριστών πια και αναπαυμένων στήν χαρά του παραδείσου, π. Κοδράτου και π. Σίμωνα των Καρακαλλινών. 

Ο ΤΡΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΓΚΑ ΤΟΥ

 

Συγκλονιστική επιστολή του Γέροντος Γαβριήλ για το νομοσχέδιο της ντροπής!

 

Καρυές, 17 Φεβρουαρίου 2024 (π. ἡμ.)

 

Μακαριώτατε ἀρχιεπίσκοπε Ἱερώνυμε, Σεβασμιώτατοι ἀρχιερεῖς,

1. Στίγμα καὶ ἐντροπὴ ὁ Σοδομικὸς νόμος

Ὁ ταπεινὸς μοναχὸς Γαβριήλ, Γέροντας τοῦ Ἱεροῦ Κουτλουμουσιανοῦ Κελλίου τοῦ Ὁσίου Χριστοδούλου τοῦ ἐν Πάτμῳ, συμμετέχω ἐκ βαθέων στὴν στενοχώρια, στὴν θλίψη καὶ στὸν πόνο, ποὺ προκάλεσε ἡ ὑπερψήφιση στὴ Βουλή, στὶς 15 Φεβρουαρίου τρέχοντος ἔτους, τοῦ ἐπαίσχυντου νόμου ποὺ νομιμοποιεῖ τὸ θεομίσητο καὶ κορυφαῖο ἁμάρτημα τῆς Ὁμοφυλοφιλίας. Θὰ παραμείνει ὡς στίγμα ἐντροπῆς αἰώνιο καὶ πρωτοφανὲς στὴν ἑλληνικὴ ἱστορία, κακὸ παράδειγμα ἀπὸ μία μέχρι τώρα ὀρθόδοξη χώρα, ἐπαινούμενο ἀπὸ δυτικοὺς χριστομάχους καὶ ἀθέους καὶ ἐπικρινόμενο μὲ πίκρα καὶ ἀπορία ἀπὸ ὁμοδόξους Ὀρθοδόξους ἀδελφοὺς ἄλλων χωρῶν. Οἱ τελευταῖοι διερωτῶνται πῶς ἐπέτρεψε ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία, τὸ Ἅγιον Ὄρος, πῶς ἐπιτρέψαμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι νὰ καταληφθεῖ τὸ Ἑλληνικὸ Κοινοβούλιο ἀπὸ ξένες πολιτιστικὰ καὶ ἁμαρτωλὲς δυνάμεις, ποὺ πανηγυρίζουν καὶ θριαμβολογοῦν καὶ γλεντοῦν, γιατὶ ἀνέτρεψαν τὸ Εὐαγγέλιο, τὴν Πίστη μας, τὰ ἔβαλαν οἱ μικροὶ καὶ γελοῖοι μὲ τὸν παντοδύναμο Τριαδικὸ Θεό καὶ μὲ τὸ Ἅγιο θέλημά Του.

Μέσα σὲ ἕνα Κοινοβούλιο μάλιστα, οἱ ἐργασίες τοῦ ὁποίου ἀρχίζουν μὲ τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἁγιασμοῦ, οἱ βουλευτὲς στὴν πλειονότητά τους ὁρκίζονται ἐπὶ τοῦ Εὐαγγελίου «στὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ ὁμοούσιας καὶ ἀδιαίρετης Τριάδας», ὅπως ἐπιβάλλει τὸ Σύνταγμα (ἄρθρο 59), τὸ ὁποῖο σὲ ὅλες τὶς συνταγματικὲς ἀναθεωρήσεις ποὺ ὑπέστη κατὰ τὴν πολιτικὴ ἱστορία τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, ἐξακολουθεῖ ὡς ἐπικεφαλίδα του, ὡς σφραγίδα καὶ ταυτότητά του, νὰ διακηρύσσει ὅτι ὅσα καθορίζει ὁρίζονται «Εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος». Τὸν ἴδιο ὅρκο δίδει καὶ ὁ ἀρχηγὸς τοῦ Κράτους, ὁ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας (ἄρθρο 33), ἀξίωμα τὸ ὁποῖο δὲν ἐτίμησε ἡ τωρινὴ πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας καὶ ἐπρόδωσε τὴν Ὀρθοδοξία μαζὶ μὲ τοὺς ἐπίορκους βουλευτὲς καὶ ὑπουργούς, ὄχι μόνο γιατὶ συμπανηγύρισε μὲ τοὺς Σοδομίτες μετὰ τὴν ψήφιση τοῦ ἀδιάντροπου καὶ αἰσχροῦ νόμου, ἀλλὰ γιατὶ ὡς πρόεδρος ὅλων τῶν Ἑλλήνων καὶ ὄχι κομματικὴ ὑπάλληλος τῶν κυβερνώντων θὰ μποροῦσε, στηριζόμενη στὴν ἀντίθεση τῆς πλειονότητας τῶν Ὀρθοδόξων πολιτῶν, νὰ ἀναπέμψει τὸ νομοσχέδιο στὴν Βουλή (ἄρθρο 42, 1) γιὰ πολλοὺς λόγους, σπουδαιότερος τῶν ὁποίων εἶναι ἡ προσβολὴ τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς Ἐπικρατούσας θρησκείας τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἑπομένως καὶ τοῦ Συντάγματος.

Ἰλιγγιᾶ ὁ νοῦς, ὅταν ἀναλογισθεῖ πῶς καὶ σὲ ποιές ἀξίες στὶς κατὰ καιροὺς Ἐθνοσυνελεύσεις ἐθεμελίωσαν τὸ νέο κράτος οἱ ἀγωνιστὲς τοῦ 1821, στοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν Ἁγία, στὸν Τίμιο Σταυρὸ ποὺ τὸν ἀποτύπωσαν στὴν ἐθνικὴ σημαία, στοὺς Ἁγίους ποὺ τοὺς ἀνήρτησαν σὲ πολλὰ ἐθνικὰ σύμβολα καὶ βέβαια στὸν συκοφαντούμενο καὶ διαβαλλόμενο σήμερα πατριωτισμό. Δὲν θὰ ἔβγαζαν τὰ σπαθιά τους ὁ Κολοκοτρώνης, ὁ Παπαφλέσσας, ὁ Ἀθανάσιος Διάκος, ὁ Μακρυγιάννης ἀπέναντι στοὺς νέους κρυφοδαγκανιάρηδες ἐχθροὺς καὶ καταληψίες τοῦ Κοινοβουλίου, ποὺ προδίδουν τοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν Ἁγία καὶ τὴν ἐλευθερία τῆς πατρίδος, ὑποδουλώνοντάς την σὲ ξένες δυνάμεις καὶ σκοτεινὰ κέντρα; Πῶς θὰ γιορτάζουμε τὶς μνῆμες τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, ποὺ ἔχυσαν καὶ τὸ αἷμα τους γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὴν Πίστη τοῦ Χριστοῦ; Ἰδιαίτερα τῶν πιὸ κοντινῶν μας Νεομαρτύρων, οἱ ὁποῖοι γιὰ νὰ μὴν ἀλλάξουν τὴν πίστη τους, γιὰ νὰ μὴ δεχθοῦν τὸ Κοράνιο τοῦ Μωάμεθ θυσίασαν τὴ ζωή τους; Δὲν εἶναι ἐντροπὴ καὶ προδοσία οἱ μὲν Χριστιανοὶ βουλευτὲς νὰ προδίδουν τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ἀλλαξοπιστοῦν, οἱ δὲ Μουσουλμᾶνοι βουλευτὲς τῆς Θράκης νὰ ἀρνοῦνται νὰ ψηφίσουν τὸ νομοσχέδιο, γιατὶ εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ Κοράνιο; Τὰ ἐντάλματα τῶν ἀνθρώπων ἰσχυρότερα τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ!

Καταδιώξαμε την Ἡσυχαστική παράδοσι καί την ἀντικαταστήσαμε με τα δόγματα ή με την ἠθική (εὐσεβισμό)...& ὁ γέροντας με το ὄνομα του Ἀρχαγγέλου.

Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (†) Καθηγητού Πανεπιστημίου

Τώρα συμβαίνει να βρισκώμαστε σε μία καμπή στην ιστορία της Εκκλησίας, που ο ίδιος ο κομπογιαννίτης γιατρός (δηλαδή ο μη δυνάμενος να θεραπεύση ή να καθοδηγήση σωστά πνευματικός πατήρ) δεν έχει επίγνωσι ότι είναι κομπογιαννίτης. 

Ο κομπογιαννίτης όμως είναι σε θέση να αναγνωρίση έναν πραγματικό γιατρό, όταν συναντηθή με αυτόν ή όχι;

Η απάντησις είναι, ότι, αν έχη πορρωμένη συνείδησι, δεν θα τον αναγνωρίση. Αυτό συνέβη με τον Ιούδα, ο οποίος εγνώρισε μεν τον Χριστόν, αλλά όχι όπως οι άλλοι Απόστολοι. 

Ο Ιούδας δεν κατάλαβε ποιος ήταν ο Χριστός. Γιατί; Διότι πνευματικά δεν ήταν εν τάξει. Δηλαδή ο Ιούδας απεδείχθη κομπογιαννίτης και ούτε τον εαυτό του μπόρεσε να σώση.

Σήμερα δίνει η Ορθόδοξη Θεολογία την δυνατότητα σε κάποιον να ανιχνεύση τον πραγματικό γιατρό και να τον διακρίνη από έναν κομπογιαννίτη;

Δηλαδή μπορούμε σήμερα να ανιχνεύσωμε τον αληθινό πνευματικό πατέρα, εκείνον που είναι σε θέσι να θεραπεύη, ανάμεσα σε πολλούς άλλους; Ή αλλιώς μπορούμε σήμερα να ανιχνεύσωμε τον άγιο μέσα στο πλήθος; 

Δύσκολο φαίνεται...

Δηλαδή οι Χριστιανοί σήμερα έχουν φθάσει στο σημείο δύσκολα να ξεχωρίζουν τους πνευματικούς γιατρούς από τους κομπογιαννίτες.

Και φθάσαμε σ’ αυτήν την κατάστασι, διότι αντικαταστήσαμε την Πατερική Θεολογία με Δυτικού τύπου Θεολογία, με Θεολογία των δογμάτων,

με Θεολογία του βιβλίου δηλαδή και όχι εμπειρική, η οποία δεν οδηγεί στην κάθαρσι της ψυχής από τα πάθη.

Καταδιώξαμε την Ησυχαστική παράδοσι και την αντικαταστήσαμε με τα δόγματα ή με την ηθική (ευσεβισμό)...

 

Ο Άγιος Γαβριήλ ο διά Χριστόν σαλός και Ομολογητής της Γεωργίας

Εορτάζει στις 2 Νοεμβρίου 

Ο σύγχρονος άγιος Γέροντας Γεώργιος Μπασιλάντζε μιλά σε συνέντευξη για τον άγιο Γαβριήλ της Μτσχέτας της Γεωργίας ,τον Ομολογητή

…Είχε πνεύμα παλικαρίσιο. Οι διωγμοί και οι σκληρές δοκιμασίες τον συντρόφευαν σ’ όλη του τη ζωή. Όλα τα υπέμενε χωρίς παράπονο. Θα μπορούσε όμως να μην τα υπομένει. Είχε αήττητη ψυχή.
Ο π. Γαβριήλ είχε το μεγάλο χάρισμα του σαλού και το πρόσωπο της αγνότητας. Ταυτόχρονα ήταν άκρως ταπεινός, καλοσυνάτος, πολύ ευαίσθητος και είχε το φόβο του Θεού. Πονούσε επειδή συναισθανόταν τη δυστυχία και τα βάσανα των ανθρώπων. Ζούσε για τους άλλους. Κι ενώ η προσωπική του ζωή ήταν γεμάτη λύπες, εκείνος ήταν μεγάλος μαέστρος του χιούμορ. Μπορούσε να μεταδώσει τη χαρά και στον πιο απελπισμένο άνθρωπο. Ο π. Γαβριήλ είναι το καύχημα των σύγχρονων αγίων.
Δεν πρέπει οι διωγμοί του π. Γαβριήλ να διεγείρουν τη σκέψη και να ξυπνήσουν πνευματικά τον γεωργιανό λαό;
Τον Γαβριήλ, αυτόν τον αληθινό πνευματικό, τον μεγάλο άγιο στη Γεωργία, δεν τον κοινωνούσαν. Και ποιοι; Οι ίδιοι Γεωργιανοί ιερείς! Ή μήπως από Γεωργιανούς δεσπότες δεν του είχε απαγορευτεί να τελεί τα καθήκοντα του; Χρειάζεται πολλή σοφία; Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους! Τι συνέβαινε; Δεν αντιλαμβάνονταν τον Γαβριήλ ή δεν τον άντεχαν; Αν πουν πως δεν τον καταλάβαιναν, εγώ θα σας πω το εξής: Αν ένας επίσκοπος ή ιερέας δεν αντιλαμβάνεται με τα μάτια του πνεύματος και της ψυχής την παρουσία του αγίου αλλά αρκείται στην εξωτερική του συμπεριφορά, δεν μπορεί να υπολογίζεται αυτός ο ιερέας ως πνευματικός πατέρας. Γιατί δεν βλέπει πνευματικά. Τέτοιοι ιερείς δεν μπορούν να ανεβάσουν τον αμαρτωλό στη Βασιλεία των Ουρανών, γιατί αυτοί εδώ στη γη δεν διακρίνουν τον φορέα της αγιοπνευματικής χάριτος.

ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ.

Το φιλοκαλικό ήθος του μοναχισμού και της λειτουργικής ζωής της Ορθοδόξου Ανατολικής Eκκλησίας. Το φρόνημα της Ορθοδόξου πνευματικότητας, το οποίο μας καλεί να βιώσουμε από αυτή τη ζωή, τη δόξα του Μεταμορφωθέντος Χριστού.

- Ο ΑΓΙΟΣ Γέρονταs Παΐσιος για το κριτήριο της ψήφου…
Λίγο πριν τις εκλογές είχαν πάει μερικοί επισκέπτες στο Γέροντα με σκοπό να τον ρωτήσουν τι γνώμη είχε και ποιόν, κατά τη γνώμη του, έπρεπε να ψηφίσουν.
Κι εκείνος απάντησε:
-Κοιτάξτε βρε παιδιά!
Ποιός είναι πιο κοντά στην Εκκλησία, ποιός αγωνίζεται γι” αυτήν και για την πατρίδα και ποιός έχει ζωή σύμφωνη μ΄αυτά που λέει; Όποιον βλέπετε πως είναι πιο καλός και πιο κοντά στην Εκκλησία, αυτόν να ψηφίζετε.
Δε λέω να ψηφίζετε κόμματα, όπως αυτά που βγαίνουν και λέγονται Χριστιανοδημοκρατικά κ.λ.π., γιατί είναι λάθος.
Δεν πρέπει να κομματιαζόμαστε.
Εμείς πρέπει να αγαπούμε πρώτα την Εκκλησία μας και μετά την πατρίδα μας και να ψηφίζουμε αυτούς που βλέπουμε να αγωνίζονται γι” αυτά τα δύο.
–> Βλέπετε, ο Μακρυγιάννης κι όλοι οι μεγάλοι ήρωες γι αυτά τα δύο αγωνίστηκαν κι έχυσαν το αίμα τους.
–>> Πρώτα υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος.
Γι” αυτό και “μεις, σήμερα, πρέπει να τους είμαστε ευγνώμονες, που είμαστε ελεύθεροι και όχι… δούλοι των Τούρκων και να προσπαθούμε τέτοιοι Έλληνες να βγαίνουν στην εξουσία, που να χύνουν το αίμα τους πρώτα υπέρ της πίστεως και μετά υπέρ της πατρίδος.
-> Σήμερα δυστυχώς βάλαμε μέσα στη Βουλή ανθρώπους να μας διοικούν των οποίων το ιστορικό είναι πολύ επιβαρημένο.

(Από το βιβλίο του Ιερομόναχου Χριστόδουλου Αγιορείτου «Ο γέρων Παΐσιος»)