Μήπως είναι ώρα Έλληνες να θυμηθούμε λίγο τον Θεό μας, τον Ιησού Χριστό, την Υπεραγία Θεοτόκο, τις Αγγελικές δυνάμεις και όλους τους Αγίους και να ικετέψουμε λίγη βοήθεια;

 

 

Γράφει ο Ιωάννης Λαμπρόπουλος

        Πολλοί σήμερα προτιμούν να δημοσιεύουν πιο ανώδυνα θέματα.  Μερικοί επειδή αυτό εξυπηρετεί το “σύστημα”  και κάποιοι άλλοι επειδή η τρομοκρατία τους έχει φοβίσει.  Αλλά μας πολεμούν και πρέπει να αμυνθούμε. Και δεχόμαστε σαν έθνος την χειρότερη επίθεση από την γέννηση της Ελληνικής φυλής. Την επίθεση του χαμόγελου και της γραβάτας  και του κλιμακούμενου αφανισμού.

 Διαβάζοντας θα καταλάβετε πως μας έχουν φέρει σιγά σιγά, να  βρισκόμαστε μία ανάσα από την “ολική διαγραφή”.  Όταν η πατρίδα μου λοιπόν κινδυνεύει, ο φόβος  χάνεται και δεν υπάρχει.  Άλλωστε θεωρώ αστείο να φοβάσαι να γράψεις ή να δημοσιεύσεις κάτι, 

Ενα ιδανικό γίνεται εμπόρευμα;

Τι συμβαίνει όταν ένα ιδανικό γίνεται εμπόρευμα;

Τα έχουμε ακούσει τόσες πολλές φορές που στο άκουσμά τους σπάνια πια αισθανόμαστε ρίγη: Ελευθερία, Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Αξιοπρέπεια, Συνέπεια, Ειλικρίνεια, Φιλοπατρία. Τα έχουμε ακούσει ως υπόσχεση από βρώμικα χείλη και βρώμικα μυαλά, τα έχουμε χρησιμοποιήσει και οι ίδιοι με βρώμικα χείλη και βρώμικες σκέψεις, ώστε στα αφτιά μας φτάνουν πια σαν ένας μονότονος ήχος: μπλα-μπλα-μπλα!
Κι όμως...