Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Ο αείμνηστος Γέροντας Χρυσόστομος Αγγέλου (κοιμήθηκε τον Ιούλιο του 2009 στις 15 του μηνός ). Ως νέος καθηγητής βρέθηκε στην περιοχή του Ωρωπού για προσκύνημα.
Τότε οι δρόμοι ήταν χωματόδρομοι και δεν υπήρχε σήμανση. Είχε βραδιάσει και χάθηκαν.
Ζήτησε την άνωθεν βοήθεια. Δεν πέρασε λίγη ώρα και ένας....
λαμπρός καβαλάρης με ένα κάτασπρο άλογο έκανε την παρουσία του από το πουθενά . Μπήκε μπροστά τους και τους έβγαλε στην δημοσιά.Από τότε σε όλη του την επίγεια ζωή τιμούσε τον ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ και του έκτισε περικαλλή ιερό ναό στο όμορφο μοναστηράκι του στην Θήβα.
Έλεγε: « Έρχονται χρόνια που οι μεγαλουπόλεις της Ελλάδος θα βιώσουν φρικτές καταστάσεις. Θα τρέχουν οι ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ να γλυτώσουν τους Έλληνες, Ούτε καν μπορείς να φανταστείς τι έρχεται;»
« όμως ο καλός ΘΕΟΣ θα δώσει λύσεις στα αδιέξοδα που θα βρεθούμε εξαιτίας αυτής της λεηλασίας που σήμερα την χρυσώνουν με βιτρίνες έργων και θα βάλει τον Τούρκο που με την Προδοσία της Κύπρου μας έφερε την Μεταπολίτευση των Παθών του λαού μας, να μας δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα !! Κατά τις Άγνωστες Βουλές του ΘΕΟΥ»
« Πάντα ο Τούρκος ήταν το μαστίγιο του ΘΕΟΥ για τις δικές μας εκτροπές και τώρα θα είναι η τελευταία φορά που θα μας μαστιγώσει» (Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας -25 Μαΐου 2020)
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Σε μερικούς ενοχλούν ακόμα και τα έκτακτα αυτά ΘΕΟΣΗΜΕΙΑ αλλά και τα λεγόμενα των πατέρων μας.
Τα έκτακτα αυτά σημεία δίνονται δωρεάν άνωθεν σήμερα στην ανθρωπότητα για δυο κυρίως πράγματα.
Α. Να κατανοήσει ο κοσμάκης τους άπειρους και απίθανους κινδύνους που τον έζωσαν ξαφνικά.
Β. Να κατανοήσει τις πλάνες των ημερών, να συνέλθει και να ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ.
Όλα αποσκοπούν στην μετάνοια και στην αιωνιότητα.
Ο πονηρός τρέχει αυτές τις άγιες μέρες να μας οδηγήσει στον θάνατο δίχως μετάνοια και δίχως προοπτική αιωνιότητας μέσω σκανδάλων και ψευδών εντυπώσεων.
Προσπαθούν να αποκρύψουν αλήθειες και αποποιούνται ευθύνες.
Η φίμωση του Λόγου οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην απώλεια αυτών που εισηγούνται την φίμωση ΤΟΥ.
Οι εκβιασμοί, ο φόβος και ο παγκόσμιος τρόμος που διακατέχει τα πάντα είναι το όργωμα που κάνει το σκότος στα χωράφια της γης που σε λίγο ο ίδιος ο Εσταυρωμένος και τριήμερος Αναστάς Κύριος Ιησούς Χριστός μας θα τα σπείρει.
Τώρα όσοι αντέξουν αδελφοί στην επίθεση του ψεύδους και της πλάνης.
Η Ελλάδα μας η πολυαδικημένη είναι Φίλη ΧΡΙΣΤΟΥ σαν τον τετραήμερο Λάζαρο ,τον Φίλο του ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ θα περιμένει με αγία υπομονή αυτές τις άγιες ώρες να έλθει ο Νικητής του Θανάτου, να της φωνάξει και να της παραγγείλει " Ελλάδα ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ " και πάντες θα εκπλαγούν από αυτό το μέγα ΘΕΟΣΗΜΕΙΟ.
Κάποια στιγμή όσοι επιβιώσουμε από αυτά τα δαιμονικά δεινά θα το δούμε.
Όταν μαρτυρούσαμε αυτό το γεγονός που βιώσαμε τότε, δεν μπορούσαμε και οι ίδιοι να κατανοήσουμε το σημερινό μέγεθος της τραγωδίας και της παγκόσμιας αποστασίας που μόνο ένα μεγάλο ΘΑΥΜΑ μπορεί να μας βγάλει από αυτές.Σήμερα όλα αυτά είναι απόλυτα κατανοητά.https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com
ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Εισαγωγικά από λόγους του Γέροντα ΠΑΊ΄ΣΙΟΥ
“Τα χρόνια που περνούμε είναι πολύ δύσκολα και πολύ επικίνδυνα, αλλά τελικά θα νικήση ο Χριστός”.
- Ώχ, τι άσπρισαν τα γένια μου πρόωρα; Εγώ πονάω δυό φορές, μία, όταν προβλέπω μια κατάσταση και φωνάζω, για να προλάβουμε ένα κακό που πρόκειται να γίνη, και μια, όταν δεν δίνουν σημασία – ίσως όχι από περιφρόνηση -, και συμβαίνη μετά το κακό και μου ζητούν τότε την συμπαράστασή μου. Τώρα καταλαβαίνω τι τραβούσαν οι Προφήτες. Μεγαλύτεροι Μάρτυρες ήταν οι Προφήτες! Πιο μεγάλοι Μάρτυρες από όλους τους Μάρτυρες, παρ' όλου που δεν πέθαναν όλοι με μαρτυρικό θάνατο. Γιατί οι Μάρτυρες για λίγο υπέφεραν, ενώ οι Προφήτες έβλεπαν μια κατάσταση και υπέφεραν συνέχεια. Φώναζαν-φώναζαν, και οι άλλοι τον χαβά τους. Και όταν έφθανε η ώρα και ερχόταν η οργή του Θεού εξ αιτίας τους, βασανίζονταν και εκείνοι μαζί τους. Τουλάχιστον όμως τότε τόσο έφθανε το μυαλό των ανθρώπων. Άφηναν τον Θεό και προσκυνούσαν τα είδωλα. Σήμερα που καταλαβαίνουν, είναι η μεγαλύτερη ειδωλολατρία.Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο διάβολος βάλθηκε να καταστρέψη τα πλάσματα του Θεού. Έχει κάνει παγοινιά (2), να καταστρέψη τον κόσμο. Λύσσαξε, γιατί άρχισε να μπαίνη στον κόσμο η καλή ανησυχία. Είναι πολύ αγριεμένος, γιατί γνωρίζει ότι είναι λίγη η δράση του (3). Τώρα κάνει όπως ένας εγκληματίας που, όταν τον κυκλώνουν, λέει: “Δεν έχω σωτηρία! Θα με πιάσουν!” και τα κάνει όλα γυαλιά-καρφιά. Ή όπως οι στρατιώτες, που εν καιρώ πολέμου, όταν τελειώσουν τα πυρομαχικά, βγάζουν την λόγχη ή το σπαθί και ρίχνονται και ό,τι γίνει. Που λέει: “Έτσι κι αλλιώς χαμένοι είμαστε, ας σκοτώσουμε όσο πιο πολλούς μπορούμε”. Ο κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνετε; Έπεσε πολύς πειρασμός. Τέτοια πυρκαγιά έχει βάλει ο διάβολος, που ούτε όλοι οι πυροσβέστες αν μαζευθούν, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, αναγκάζονται οι άνθρωποι να στραφούν στον Θεό και να Τον παρακαλέσουν να ρίξη μια βροχή γερή, για να σβήση. Έτσι και για την πνευματική πυρκαγιά που άναψε ο διάβολος, μόνον προσευχή χρειάζεται, για να βοηθήση ο Θεός.Ολος ο κόσμος πάει να γίνη μια περίπτωση. Γενικό ξεχαρβάλωμα! Δεν είναι να πης: “Σ' ένα σπίτι χάλασε λίγο το παράθυρο ή κάτι άλλο, ας το διορθώσω”. Ολο το σπίτι είναι ξεχαρβαλωμένο. Έχει γίνει χαλασμένο χωριό. Δεν ελέγχεται πια η κατάσταση. Μόνον από πάνω, ό,τι κάνει ο Θεός. Τώρα είναι να δουλεύη ο Θεός με το κατσαβίδι, με χάδια, με σκαμπίλια, να το διορθώση. Μια πληγή έχει ο κόσμος που κιτρίνισε και θέλει σπάσιμο, αλλά ακόμη δεν ωρίμασε καλά. Πάει να ωριμάση το κακό, όπως τότε στην Ιεριχώ (4) που ήταν για απολύμανση.
Στην κατάσταση που είναι σήμερα οι άνθρωποι, ό,τι τους λέει ο λογισμός κάνουν. Άλλοι είναι με χάπια,
άλλοι παίρνουν ναρκωτικά... Κάθε τόσο τρεις-τέσσερις ξεκινούν να κάνουν μια καινούργια θρησκεία. Ανάλογα, λίγα γίνονται, εγκλήματα, δυστυχήματα κ.λπ. Βοηθάει ο Θεός. Ήρθε ένας στο καλύβι και μου λέει: “Έχεις καμμιά κιθάρα;” Πίνει χασίς, έχει όρεξη να μιλάη -δεν σε ρωτάει αν έχης εσύ όρεξη-
θέλει και μια κιθάρα!! Άλλοι βαρέθηκαν την ζωή τους και θέλουν να αυτοκτονήσουν ή να κάνουν κανένα
κακό, για να γίνη σαματάς. Δεν είναι ότι τους περνάει αυτό σαν βλάσφημος λογισμός και τον διώχνουν. Βαρέθηκαν την ζωή τους και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Μου είπε ένας: “θέλω να με γράψουν οι εφημερίδες ότι είμαι ήρωας”. Κι άλλοι χρησιμοποιούν μερικούς τέτοιους και κάνουν την δουλειά τους. Πάλι καλά, ανάλογα, λίγα γίνονται.Το καλό είναι που δεν μας εγκαταλείπει ο Θεός. Ο καλός Θεός τον σημερινό κόσμο τον φυλάει με τα δυο Του χέρια, παλιότερα μόνο με το ένα. Σήμερα, μέσα στους τόσους κινδύνους που ζη ο άνθρωπος, ο Θεός
τον φυλάει όπως η μάνα το μικρό το παιδί, όταν αρχίζη να περπατάη. Τώρα μας βοηθούν πιο πολύ ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε. Πού θα ήταν ο κόσμος, αν δεν βοηθούσαν!... Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων παίρνει χάπια και είναι σε μια κατάσταση... Άλλος
μεθυσμένος, άλλος απογοητευμένος, άλλος ζαλισμένος. Άλλος από τους πόνους ξενυχτισμένος. Ολοι αυτοί βλέπεις να οδηγούν αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, να κάνουν επικίνδυνες δουλειές, να χειρίζωνται επικίνδυνα μηχανήματα. Είναι όλοι αυτοί σε κατάσταση να οδηγούν; Μπορούσε να είχε σακατευθή ο
κόσμος. Πώς μας φυλάει ο Θεός και δεν το καταλαβαίνουμε!Παλιά, θυμάμαι, πήγαιναν οι γονείς μας στα χωράφια και πολλές φορές μας άφηναν στην γειτόνισσα να
μας προσέχη μαζί με τα παιδιά τα δικά της. Αλλά τότε ήταν ισορροπημένα τα παιδιά. Μια ματιά έρειχνε η γειτόνισσα και έκανε τις δουλειές της και εμείς παίζαμε ήσυχα. Έτσι και ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι παλιά με μια ματιά παρακολουθούσαν τον κόσμο. Σήμερα και ο Χριστός και η Παναγία και οι Άγιοι τον έναν πιάνουν από 'δω, τον άλλον από 'κει, γιατί οι άνθρωποι δεν είναι ισορροπημένοι. Τώρα είναι
μια κατάσταση... Θεός φυλάξοι! Σαν μια μητέρα να έχη δυο-τρία προβληματικά παιδιά, το ένα λίγο χαζούλικο, το άλλο λίγο αλλοίθωρο, το άλλο λίγο ανάποδο, να έχη και κανά-δυο της γειτόνισσας να τα προσέχη, και το ένα να ανεβαίνη ψηλά και να κινδυνεύη να πέση κάτω, το άλλο να παίρνη το μαχαίρι να
κόψη τον λαιμό του, το άλλο να πάη να κάνη κακό στο άλλο, και αυτή συνέχεια να βρίσκεται σε εγρήγορση, να τα παρακολουθή, και εκείνα να μην καταλαβαίνουν την αγωνία της. Έτσι και ο κόσμος δεν καταλαβαίνει την βοήθεια του Θεού. Με τόσα επικίνδυνα μέσα που υπάρχουν σήμερα θα είχε σακατευθή,
αν δεν βοηθούσε ο Θεός. Αλλά έχουμε και Πατέρα τον Θεό και Μάνα την Παναγία και αδέλφια τους Αγίους
και τους Αγγέλους, που μας προστατεύουν.Πόσο μισεί ο διάβολος το ανθρώπινο γένος και θέλει να το εξαφανίση! Και εμείς ξεχνούμε με ποιον παλεύουμε. Να ξέρατε πόσες φορές ο διάβολος τύλιξε την γη με την ουρά του, για να την καταστρέψη! Δεν τον αφήνει όμως ο Θεός, του χαλάει τα σχέδια. Και το κακό που πάει να κάνη το ταγκαλάκι, ο Θεός το αξιοποιεί και βγάζει μεγάλο καλό. Ο διάβολος τώρα οργώνει, ο Χριστός όμως θα σπείρη τελικά.Και πάντα βλέπουμε ότι ο Καλός Θεός στις μεγάλες δοκιμασίες δεν αφήνει να περάσουν περισσότερες από
τρεις γενιές, για να υπάρχη προζύμι. Πριν την βαβυλώνια αιχμαλωσία (12) οι Ισραηλίτες έρριξαν σε
ένα ξεροπήγαδο την φωτιά από την τελευταία θυσία που έκαναν, ώστε να βρουν μετά από την ίδια φωτιά και να αρχίσουν πάλι τις θυσίες. Και πράγματι, μετά από εβδομήντα χρόνια, όταν επέστρεψαν, βρήκαν από εκείνη την φωτιά και άρχισαν τις θυσίες. Σε κάθε δύσκολη περίοδο δεν παρασύρονται όλοι. Ο Θεός
διατηρεί μια ζύμη για τις επόμενες γενιές. Οι Κομμουνιστές δούλεψαν εβδομήντα πέντε χρόνια και κράτησαν
εβδομήντα πέντε χρόνια, πάλι τρεις γενιές. Οι Σιωνιστές πόσα χρόνια έχουν που δουλεύουν, αλλά ούτε επτά χρόνια δεν θα κρατήσουν.
Ο Θεός επιτρέπει να γίνη τώρα ένα τράνταγμα γερό. Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες... Να το πάρουμε στα σοβαρά, να ζήσουμε πνευματικά. Οι περιστάσεις μας αναγκάζουν και θα μας αναγκάσουν να δουλέψουμε πνευματικά. Καλό όμως είναι να το κάνουμε χαρούμενα και προαιρετικά και όχι από θλίψεις, αναγκαστικά. Πολλοί Άγιοι θα παρακαλούσαν να ζούσαν στην εποχή μας, για να αγωνισθούν. Εγώ χαίρομαι που απειλούν μερικοί να με ξεκάνουν, επειδή μιλώ και τους χαλώ τα σχέδια. Οταν αργά το βράδυ ακούω στο Καλύβι να πηδούν μέσα από τον φράχτη, χτυπάει γλυκά η καρδιά μου. Αλλά όταν φωνάζουν: “Ήρθε τηλεγράφημα, να κάνης προσευχή για τον τάδε άρρωστο”, λέω: “Αυτό ήταν; Πάει και αυτή η ευκαιρία!...” Οχι ότι βαρέθηκα την ζωή μου, αλλά το χαίρομαι. Να χαιρώμαστε που μας δίνεται αυτή η ευκαιρία σήμερα. Είναι πολύ μεγάλος μισθός.Παλιά, όταν γινόταν ένας πόλεμος, ήταν εν αμύνη κανείς και πήγαινε να αγωνισθή, να πολεμήση, για να υπερασπιστή την Πατρίδα του, το έθνος του. Τώρα δεν πάμε να υπερασπίσουμε την Πατρίδα μας ή να αγωνισθούμε, για να μη μας κάψουν οι βάρβαροι τα σπίτια μας ή να μη μας πάρουν την αδελφή μας και μας ατιμάσουν, ούτε πάμε για ένα έθνος ή για μια ιδεολογία. Τώρα πάμε ή για τον Χριστό ή για τον διάβολο. Είναι καθαρό μέτωπο. Στην Κατοχή γινόσουν ήρωας, γιατί δεν χαιρετούσες έναν Γερμανό. Τώρα γίνεσαι ήρωας, γιατί δεν χαιρετάς τον διάβολο. Πάντως θα δούμε φοβερά γεγονότα. Θα δοθούν πνευματικές μάχες. Κι Άγιοι θα αγιασθούν περισσότερο και οι ρυπαροί θα γίνουν ρυπαρώτεροι (13). Νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά. Μια μπόρα είναι και ο αγώνας έχει αξία, γιατί τώρα δεν έχουμε εχθρό τον Αλή Πασά ή τον Χίτλερ ή τον Μουσουλίνι, αλλά τον διάβολο. Γι' αυτό θα έχουμε και ουράνιο μισθό.Ο Θεός ας αξιοποιήση το κακό σε καλό σαν Καλός Θεός.
Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου