«Ο ΘΕΟΣ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΠΙΣΩ» ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΘΕ « ΜΗ ΦΟΒΟΥ ΕΛΛΑΣ σε λίγο θα χαμογΕ(λ)λάς.»

Δοξάζουμε κι ευχαριστούμε το Θεό, που δια πρεσβειών της Παναγίας μας και τόσων Αγίων, ελέησε ώστε να εμψυχωθούν οι Έλληνες και να ξαναβρούν το δρόμο για την ελευθερία τους. Αγαπητοί αδελφοί Χριστιανοί, οι προσευχές εισακούστηκαν από την Παναγία μας. Οι Έλληνες, με αφορμή το μείζον θέμα για τη Μακεδονία, έκαναν την αρχή για την Πατρίδα, την Ορθοδοξία και την Ελευθερία. Μετά από τόσα χρόνια, μπροστά στη Βουλή των Ελλήνων (εκεί όπου ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια, τόσα αβάσταχτα μέτρα), σε 2 σχεδόν εκατομμύρια κόσμο και σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, ακούγεται ο ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ: "Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε· ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοί· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε." Μπροστά στη Βουλή των Ελλήνων, ακούγεται επιτέλους η βούληση του Ορθόδοξου Ελληνικού Λαού: ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΑΔΑ ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΝΑ ΦΩΤΙΣΤΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΛΕΟΝ ΒΗΜΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΟΤΙ Μ­_Ο_Ν_Ο ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ, ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΚΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΑΜΗΝ




Καλοκαίρι του 2012 και οι βόμβες των μνημονίων έπεφταν η μια μετά την άλλη στην οικονομικά κατεχόμενη από υποχρεώσεις Ελλάδα. 
Οι  γνωστοί νεοποχίτες χλεύαζαν στο διαδίκτυο μαζί με τους διεθνείς χορηγούς τους αναμεταδίδοντας μια γενικότερη ατμόσφαιρα κατάθλιψης « οι Έλληνες δεν σηκώνονται με τίποτε από τους καναπέδες τους» « αυτό είναι,  τελείωσαν» 

Έπροσθεν της Εικόνος της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ κλίναμε γόνυ πόνου και προσευχής. 
Μέσα στα αναφιλητά μας ακούσαμε  μια λεπτή φωνή...
« καιρός να ΓΡΑΨΟΥΝ και να ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ τον Λαό μου»   
Αυτά αδελφοί, όποιος θέλει τα πιστεύει , όποιος θέλει τα κοροιδεύει. 
 Από αυτήν την αισθητή  ΘΕΙΑ παρακίνηση σφίξαμε τα μυαλά μας και προσπαθήσαμε να γράψουμε ξενυχτώντας, κοπιώντας, χλευαζόμενοι, καταδιωκόμενοι δίχως κέρδος , με όφελος ΧΡΙΣΤΟ και ΕΛΛΑΔΑ .  
Απέναντι μας είχαμε όλους τους γνωστικούς , τους βολεμένους, το εκκλησιαστικό και παρεκκλησιαστικό κατεστημένο, τους…τους… 
Τι να γράψουμε ; 
Και αρθρογραφήσαμε για πρώτη φορά στον πολύπλοκο χώρο του διαδικτύου  πάνω στην πρώτη φράση που μας ήρθε στο πτωχό μυαλό μας. 
« ΜΗ ΦΟΒΟΥ ΕΛΛΑΣ σε λίγο θα χαμογΕΛΛΑΣ»  
Αυτό πιστεύαμε , ότι ο Ελλήνας θα ξανασηκωθεί διότι είναι πλασμένος ως αιώνιος διδάσκαλος για  το μέλλον της  ανθρωπότητας, όπως έλεγε ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ. 
ΚΑΙ ο Έλληνας σηκώθηκε μαζί με τον Ουρανό που ξεσηκώθηκε και τρόμαξε η ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ . 
Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ δεν μας άφησε ποτέ. 
 Μας οδηγεί σαν τον ΑΣΩΤΟ στην αγκαλιά του ΠΑΤΕΡΑ μας. 
21 Ιανουαρίου 2018 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
4 Φεβρουαρίου 2018 ΑΘΗΝΑ  
Η μιζέρια λαμβάνει τέλος , η ΕΛΠΙΔΑ ανθίζει για κάτι καλύτερο.  
Πολλά αλλάξαν από την αρχή των μνημονίων  αλλά τίποτε δεν άλλαξε  από την ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ  που επιβεβαιώνει μέχρι κεραίας εις πείσμα των τούρκων και των τοκολγλύφων που « μας την πέφτουν»  συντονισμένα και μεθοδευμένα, το απαράλλακτον ΤΗΣ. 
Και φτάνουμε στον Φεβρουάριου του 2018  
« όταν εμείς θα ανεβαίνουμε αυτοί θα κατεβαίνουν»  
Δεν πρόλαβαν οι ιαχές των Ελλήνων να ανέβουν στον Ουράνο και ο Πνευματικός Νόμος εφαρμόζεται παντοιοτρόπως και διεθνώς  προς τους κατάφωρα αδικούντες το γένος των Ελλήνων. 
Τότε τα είπαμε  
Σήμερα τα βιώνουμε  
« ΜΗ ΦΟΒΟΥ ΕΛΛΑΣ σε λίγο θα χαμογΕ(λ)λάς.»  
Τι ταράζεσαι μικρό ποίμνιο; 
Γιατί κλαίς και πονάς; 
Μήπως βλέπεις τον εχθρό να προσμένει να σε κατασπαράξει; 
Ναι αυτό βλέπεις!  
Αλλά δεν βλέπεις και κάτι άλλο, την φονική αδημονία του να σε αποτελειώσει τώρα που σε έχει χαμαί κάτω. 
Τι συμβαίνει; 
Ένας Λαός κάτω, πεσμένος πάνω στο χώμα και το κεφάλι του να το πατάει πιεστικά η μπότα του τοκογλύφου κατακτητή για να το αναγκάσει να φάει ακόμη και χώμα.  
Αυτός ήταν ο ανέκαθεν ονειρικός πόθος των «εκλεκτών φυλών», αν υπάρχουν φυσικά τέτοιες στις μέρες μας για την στάση που πρέπει να έχει κατά αυτούς η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΕΦΑΛΗ μέσα στην Παγκόσμιο ιστορία και στο καθημερινό γίγνεσθαι. 
Φευ όμως οι εσωτερικοί βασανιστές μας, οι αδιάλλακτοι εχθροί αλλά και οι γλυκανάλατοι δήθεν φίλοι θα κατορθώσουν το ακατόρθωτο. 
Και ποιο είναι αυτό;  
Να μας ξανακάνουν να νοιώσουμε πάλι σαν πραγματικοί ΕΛΛΗΝΕΣ.  
Ήδη μας έχουν τελειωμένους σύμφωνα με τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς τους. 
Άλλωστε αυτό μας το απαγγέλουν κατάμουτρα και το διαφημίζουν οι κομπάρσοι κλόουν των διεθνών κέντρων σκοτοδίνης. 
Ένα τεράστιο στόμα άνοιξε και περιμένει από στιγμή σε στιγμή να καταπιεί σύσσωμο τον Ελληνισμό σε Ελλάδα και Κύπρο.  
Τι συγκίνηση αισθάνονται άραγε αυτοί οι διαχρονικοί δολοφόνοι των λαών που βλέπουν να πραγματοποιούνται τα άνομα σχέδια τόσων αιώνων; 
 Η αδημονία και η απληστία πράγματι τούς τρελαίνει. 
Δεν χρειάζεται να ονοματίσουμε τους εχθρούς και τους φίλους, ήδη οι εκβιασμοί και οι ειρωνείες τους καταγράφονται στο βιβλίο της πραγματικής ιστορίας που θα μας είναι χρήσιμο για μετά…ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θεριά πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε, τρώνε από μας και μένει και ΜΑΓΙA …Στρατηγός Μακρυγιάννης.  
Αυτή η μαγιά είναι το πνευματικό μπαρούτι που θα τινάξει τα σωθικά της παγκόσμιας ανομίας.  
Και θα τρελάνει τους εξουσιαστές αυτού του αιώνος του απατεώνος γιατί δεν γνωρίζουν ότι το χώμα που σκύψαμε εξ αιτίας τους να φάμε είναι αγιοποτισμένο με το ζεστό μαρτυρικό αίματων προγόνων μας που τελειώθηκαν από τα βασανιστήρια των δικών τους προγόνων.  
ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΜΑ ΔΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ και στους εχθρούς δίνει βαθειά καταισχύνη. 
Όμως τις πταίει που βρεθήκαμε κατάχαμα;  
Φταίει το ξερό μας κεφάλι που δεν βάλαμε μυαλό και εμπιστευόμασταν άσπονδους φίλους αλλά και οι «δήθεν φίλοι» φταίνε γιατί μπλέκονται πάντα με λάθος ΛΑΟ!!! 
Άραγε γιατί γίνονται όλα αυτά;  
Μα φυσικά για την ανθρώπινη απληστία και το ιστορικό κόμπλεξ που φυσικά δεν προσκρούουν μόνο πάνω στο φυσικό νόμο αλλά και σε αυτόν τον πνευματικό που γίνεται αμείλικτος μέσα στην αδικία των ημερών μας. 
Είναι πασιφανές ότι όλα αυτά που γίνονται είναι το τελικό συγκέρασμα αποφάσεων μιας προαποφασισμένης πολύ μεγάλης γεωστρατηγικής επιλογής και μάλιστα στο πιο ψηλό επίπεδο απληστίας και ισοπέδωσης πολιτισμικών αξιών. 
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όλα αυτά ξεφεύγουν πλέον από κάθε συμβατικό τρόπο σκέψης με τον οποίο συνηθίσαμε να σκεφτόμαστε μέσα στην εικονική καθημερινότητα, αλλά ξεπερνούν και την ισορροπία της λογικής του κοινού νού. 
Οι γεωπολιτικές μάσκες των συμφερόντων έπεσαν πάνω από το υποψήφιο θήραμα και η λυκοφιλία των γειτόνων μας ενεργοποιήθηκε εν όψει της μοιρασιάς των ενεργειακών πόρων.  
Τι να πούμε και για τους ομόδοξους φίλους μας που μας έκαναν να ανατρέξουμε στην σελίδα της ιστορίας που λέγεται Ορλωφικά; 
Όλοι για τα συμφέροντα τους και φυσικά δεν περιμέναμε τίποτε άλλο από αυτούς που δώσανε ήδη εξετάσεις από την καταγραφή της ιστορίας. 
Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο ότι οι διεθνείς ληστές θα μαλώσουν στην μοιρασιά.  
Αυτό άλλωστε διακρίνεται στις τοκογλυφικές συνάξεις τους.  
Και μάλιστα τώρα που δεν υπάρχει αντίπαλον δέος. 
Και όμως για αυτούς υπάρχει!!!  
Και είναι αυτό που ηχεί τις μέρες της Σαρακοστής απέναντι στην καθέδρα των ανομιών τους. 
Χαίρε ανόρθωσις των ανθρώπων, χαίρε κατάπτωσις των δαιμόνων… 
Χαίρε της απάτης την κάμινον σβέσασα χαίρε, της ΤΡΙΑΔΟΣ τους μύστας φωτίζουσα… 
Χαίρε τύραννον απάνθρωπον εκβαλούσα της αρχής,χαίρε Κύριον φιλάνθρωπον επιδείξασα Χριστόν… 
ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ ΑΝΥΜΦΕΥΘΕ 
Τώρα είναι ανάγκη αδέλφια να ανασηκώσουμε την πεσμένη Εικόνα του εαυτού μας και να την Αναστηλώσουμε μαζί με τις Εικόνες των Αγίων μας εις το ΑΡΧΑΙΟΝ ΚΑΛΛΟΣ της Ορθόδοξης Πίστης και Παράδοσης για να αντικρύσουμε πάλι στα τείχη των συνόρων μας και στα προτειχίσματα της καθημαγμένης ζωής μας Περιπολούσα την ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ να μας φέρνει τώρα που θα βρεθούμε χαμαί και ταπεινά πάνω σε αυτήν την Ανδρειωμένη, Αγιοτόκο Γή την ΚΑΛΗ ΑΓΓΕΛΙΑ 
Ευαγγελίζου Ελλάδος Γή Χαρά Μεγάλη. 
Αυτά Έλληνες- Ελληνίδες – Ελληνόπουλα γραφήκαν με πόνο ψυχής και ανωτέρα νουθεσία πριν πολλά χρόνια. 
« ΠΙΣΤΗ και ΕΛΠΙΔΑ και θα χαρούν πολλοί»  ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ 
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Νέες ουράνιες ειδήσεις από τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη

• - Σταύρωσε το κεφάλι σου παιδί μου αμαρτωλό. Ο Άγιος Παΐσιος σας δίνω το γραπτό.

• - Νέο δελτίο ειδήσεων από τον ουρανό. Η Θεοτόκος η αγνή φυλάει τον τόπο αυτό.

• - Κρατείστε την ανάσα σας. Έρχεται η στιγμή, η Ελλάδα ν’ ακουστεί σ’ ολόκληρη τη γη.

• - Στα χείλη κρατείστε την ευχή. Έφτασε η στιγμή η ορθοδοξία ν’ απλωθεί στα έσχατα της γης.

• - Δεν είναι οι Τούρκοι που πατούν το κόκκινο κουμπί. Η ανάσα του Θεού εκεί τους οδηγεί.

• - Αυτοί νομίζουν πως κρατούν του Αιγαίου τα νερά. Μα μέσα εκεί θε να θαφτούν όπως την ερυθρά.

• - Ο τούρκικος ο Φαραώ εδώ θε να πνιγεί. Του Αιγαίου τ’ άγια τα νερά, αυτόν θα καταπιεί.

• - Περνάει το ελληνικό το γένος τώρα την ερυθρά. Χριστός ο Μωυσής Νεφέλη η Παναγιά.

• - Περνάει το ελληνικό το έθνος του Αιγαίου τα νερά. Νέο αστέρι Βηθλεέμ δείχνει Αγιά Σοφιά.

• - «Εν Τούτω Νίκα» γράφει ψηλά στον ουρανό. Η γέννηση του έθνους θ’ αρχίσει από εδώ.

• - Μάρτυρες, Άγιοι, Όσιοι, βαδίζουν προς την πόλη. Από του Άθω την κορυφή. Εκεί ευρίσκονται όλοι.

• - Το ελληνικό το γένος διασχίζει τα νερά. Του Αιγαίου τα νερά είναι η ερυθρά.

• - Βαδίζει προς την Πόλη μέσα από την ερυθρά. Η έξοδος θα είναι μεσ’ την Αγιά Σοφιά.

• - Μπροστά βαδίζει ο Χριστός ο Τίμιος Σταυρός. Πίσω η Θεοτόκος. Του Έθνους οδηγός.

• - Πιο πίσω σ’ άλογά τους ο Άγιος Δημήτρης, ο Άγιος ο Γιώργης κι όλοι οι Στρατηλάτες.

• - Ημέρα μυστική έγινε λειτουργία, στον Άγιο Δημήτριο. Για την ορθοδοξία.

• - Όλος ο ουρανός κατέβηκε σ’ αυτή τη λειτουργία. Ο Μέγας Παντοκράτωρ εποίησε τη λειτουργία τη Θεία.

• - Μεσ’ τη Θεσσαλονίκη στον Άγιο Δημήτρη, τελέστηκε η λειτουργία πριν τη μεγάλη νίκη.

• - Από εκεί ξεκίνησε ουράνια πορεία με λάβαρο τον αετό προς την Αγιά Σοφία.

• - Πίσω απ’ τον Τίμιο Σταυρό βαδίζει η Σουμελά. Της τελευταίας λειτουργίας το δισκοπότηρο κρατάει στα χέρια της σφικτά.

• - Μέσα εκεί φυλάει το αίμα των μαρτύρων. Της Σμύρνης την καταστροφή. Κυπρίων και Ποντίων. 

• - Βαδίζει η ουράνια πομπή προς την Αγιά Σοφία. Σταυρώνει την κάθε σπιθαμή. Τα τέσσερα σημεία. 

• - Δεν θα πατήσουν οι εχθροί τον άγιο τόπο αυτό. Ο κανόνας της Ελλάδας, τελείωσε εδώ.

• - Σε κάθε σπιθαμή της τρέχει αίμα και μύρο. Κάτω απ’ τα λιθάρια της λείψανα έχει αγίων.

• - Δεν θα περάσουνε ξανά τον άγιο τόπο αυτό. Το αίμα των μαρτύρων βοά στον ουρανό.

• - Η θάλασσα είδε και έφυγε. Εστράφη εις τα οπίσω. Ο Ιορδάνης ποταμός τώρα γυρίζει πίσω.

• - Πάνω σ’ αυτόν βαδίζουνε οι άγιες εικόνες, όσες με πίστη κράτησαν κρυφά εις τους αιώνες.

• - Όλες αυτές θε να βρεθούν στην Αγιά Σοφία, την μέρα που θα ξαναγίνει η Θεία λειτουργία.

• - Αγίασαν τα ύδατα του Αιγαίου τα άγια Θεοφάνεια. Εκεί θε να θαφτούν τα Τούρκικα πλοιάρια.

• - Τη λάμψη του Σταυρού φέρουν του Αιγαίου τα νερά. Τα κόλλυβα τα έχουν οι Τούρκοι στα πλευρά.

• - Ο ουρανός σκεπάζεται από την Υπερμάχω. Το άγιο μαφόριο της ρίχνει σ’ αυτό τον τόπο.

• - Θάλασσα, γη και ουρανό φυλάει η Αγία Τριάδα. Του Αρχαγγέλου Μιχαήλ είναι ψηλά η σπάθα.

• - Μα πριν τ’ ουράνιο στράτευμα μπει στην αγία πόλη, φωτιά μεγάλη θ’ απλωθεί στην οικουμένη όλη.

• - Αυτή η φωτιά θα κάψει όλη την αμαρτία. Αυτή η φωτιά θα παύσει όλη τη δυσωδία.

• - Αυτή η φωτιά θα κάψει πόρνους, αρσενοκοίτες. Μάγους, μοιχούς, προδότες, κι όλους τους Σοδομίτες.

• - Θα έρθουνε στην πόλη μόνο οι καθαροί. Η ορθοδοξία ξανά θα λάμψει με καθαρό κερί.

• - Η Ελλάδα μια ανάσα στο χείλος του γκρεμού. Έρμαιο του οικουμενισμού, του μουσουλμανισμού.

• - Άρσεν εποίησε ο Θεός τον άνθρωπο και θήλυ. Σεις τρίτο φύλο γράψατε. Το βδέλυγμα του Κτίστη.

• - Νόμο εποίησε η βουλή των αρσενοκοιτία. Ουαί. Νομιμοποιήσατε την κάθε ανωμαλία.

• - Ο Κύριος τα Σόδομα έκαψε γι’ αυτή την αμαρτία. Τα Σόδομα περάσατε. Έρχεται η οργή η θεία.

• - Ψηφίσατε τους άρχοντες της ομοφυλοφιλίας. Της κάρτας του πολίτη. Της άθεης θρησκείας

• - Θέλουν να φέρουν πάνω σας την κάρτα του αντιχρίστου. Η Ελλάδα όμως βρίσκεται στα χέρια του υψίστου.

• - Θ’ αφήσει όμως ο Θεός να λάμψει ο Χρυσός. Να δει ποιος θα διαλέξει, Αυτόν και το Σταυρό.

• - Εξομολογείτε. Να είστε καθαροί. Μείνετε στη σωστή. Στην άγια προσευχή.

• - Μην πει κανείς ακόμα πως είμαι του Χριστού. Μέσα απ’ τα δεινά θα δείτε ποιοι είστε του Θεού.

• - Τα γόνατα λυγίσετε στον Κύριο και Θεό. Το μέτωπο στο έδαφος να είναι συνεχώς.

• - Τις νύχτες θυμιατό σε κάθε σπιτικό. Της προσευχής τα δάκρυα να πάνε στο Θεό.

• - Όσο η ουράνια πομπή βαδίζει προς την πόλη, τόσο το νέφος της φωτιάς εδώ κοντοζυγώνει.

• - Αφήστε στο πετραχήλι, μίση, μνησικακία. Ζητήσατε συγχώρεση εσείς απ’ το Μεσσία.

• - Ο Άγιος Παΐσιος σας έδωσα γραφή. Του ουρανού δελτίο, την ύστατη στιγμή.

• - Του αμαρτωλού το χέρι, η χάρις μου οδηγεί. Η Θεοτόκος η αγνή σταυρώνει το χαρτί.

Ευχαριστούμε τον Γέροντα από το ακριτικό νησί 

του Αιγαίου που μας κοινοποίησε το θέμα.

Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος

- Το χέρι όπου επήρε τα δάκρυα του τσολιά δεν ήταν το δικό του αλλά της Σουμελά.

- Το δάκρυ όπου έτρεχε απ’ τα μάτια του τσολιά ήταν το δάκρυ του Ιησού πάνω στο Γολγοθά.

- Δεν έτρεχε απ’ τα μάτια το δάκρυ του τσολιά, μα απ’ την ψυχή του Έλληνα σας λέω η Παναγιά.

- Απ’ το σταυρό του εθνόσημου, στα μάτια του Ευζώνου, Κύπρου, Μ. Ασίας, του ματωμένου Πόντου.

- Εγώ ήμουνα που εσκούπισα το δάκρυ του Ευζώνου. Το πρόσωπο του Υιού μου: το δάκρυ του παιδιού μου.

- Ο ίδιος ο Υιός μου η εικόνα του Τσολιά. Ελλάς, Αγία Τριάδα το δάκρυ που κυλά.

- Το δακρυσμένο πρόσωπο του Υιού μου ήταν παιδιά μου. Το ματωμένο δάκρυ του στα μάτια τα δικά μου.

- Με τ’ άγιο το βλέμμα μου σκεπάζω την Ελλάδα. Τα ματωμένα γόνατα πρόσφορο εις την Αγία Τριάδα.

- Αίμα και δάκρυ έτρεχαν απ’ τα μάτια του τσολιά. Αυτό το δάκρυ η οδός για την Αγιά Σοφιά.

- Τα δάκρυ αυτό εκύλησε στα έγκατα του Άδη. Εκεί που την Ελλάδα ρίξανε βαθειά μεσ’ το σκοτάδι.

ΝΟΜΙΖΟΥΝΕ ΠΩΣ ΘΑΨΑΝΕ ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣ’ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ.

ΝΟΜΙΖΟΥΝΕ ΠΩΣ ΘΑΨΑΝΕ ΤΟ ΦΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΔΗ.

- Αλλά το φως δεν θάβεται γιατί είναι ο Υιός μου. Η Ελλάδα θα αναστηθεί. Είναι το φως του κόσμου.

- Στον Άδη εκατέβηκε το φως των οφθαλμών μου. Την Ελλάδα ν’ αναστήσει ο Υιός μονάκριβός μου.

- Όπως την Εύα, τον Αδάμ τους βρήκε μεσ’ τον Άδη, έτσι κι Ελλάδα θ’ αναστηθεί ξανά απ’ το σκοτάδι.

- Γιατί Ελλάδα και Υιός ήταν και είναι ένα. Γιατί Ελλάδα και σταυρός θα γίνει όλη η σφαίρα.

- Του Βυζαντίου ο αετός σκεπάζει τον αιθέρα, με τα φτερά του ανοικτά, με γαλανή σημαία.

- «Εν Τούτω Νίκα» γράφει ψηλά στον ουρανό. Του Βυζαντίου ο αετός ευρίσκεται εδώ.

- Στη μια φτερούγα φέρει τον Τίμιο σταυρό. Στην άλλη σπαθί κρατάει. Δίκοπο. Λαμπερό.

- Είναι του Αγίου Βατάτζη το δίστομο σπαθί. Αυτό που μεσ’ την Πόλη ψηλά θα εμφανιστεί.

- Θα λάμψει πάνω απ’ την Πόλη και την Αγιά Σοφιά θα κόψει όλους τους άπιστους. Θα λάμπει σαν φωτιά.

- Η Αγιά Σοφιά στολίστηκε. Είναι ντυμένη στ’ άσπρα. Έχει το φως του φεγγαριού. Όλης της γης τα άστρα.

- Λάμπει η Κων/λη, λάμπει η Αγία Σοφία γιατί σε λίγο θ’ ακουστεί, ο ύμνος μου τεκνία.

- Μικρασιάτες, Πόντιοι, βάλαν τις φορεσιές τους. Αυτές που στην ανάσταση φορούσαν στις αυλές τους.

- Κρατείστε της αναστάσεως τη φλόγα του φωτός. Μέσα στο κάθε σπίτι. Στην ψυχή του καθενός.

- Η Ελλάδα όλη φλέγεται από την αμαρτία. Μα σαν τον Αβραάμ φωνάζω η Παναγία.

- Φωνάζω στον Υιό μου: σπλαχνίσου αν είναι δέκα. Όσοι ακόμα εδώ τηρούν τις εντολές τις δέκα.

- Του Μωυσή κρατείστε τις δέκα εντολές. Να ‘ναι στα χέρια μου άνθη αυτές σαν προσευχές.

- Στον Υιό μου να τις δώσω σαν κρίνα σαν λουλούδια. Με των ματιών το δάκρυ μου να κάνω ικεσία.

- Να πείτε στα μικρά παιδιά να κάνουν προσευχή. Το έλεος να ζητήσουν του Υιού μου και Κριτή.

- Μαζί να γονατίσετε με τις αγνές ψυχές. Στο άγιο εικόνισμά μου κάνετε προσευχές.

- Αυτές τις προσευχές να πάρω των παιδιών κι όσων ψυχών είναι αγνές σαν των μικρών παιδιών.

- Αυτές οι προσευχές φωτιά στα σύνορά μας που δεν αφήνουν τον εχθρό να μπει στα σπιτικά σας.

- Τα βράδια ξενυχτήστε με τους χαιρετισμούς μου. Ψαλτήρι, Ευαγγέλιο και την ευχή του Υιού μου.

- Εξομολ/τε μέσα από την καρδιά σας. Τον Κύριο αν πικράνατε δείξτε τα δάκρυά σας.

- Μην ψάχνετε να βρείτε ημέρες και σημεία. Να είστε πάντα έτοιμοι σας λέω η Παναγία.

- Μόνο ο Υιός μου ξέρει το πότε θα συμβούν. Όσα οι προφήτες είπανε, αυτά θα εμφανιστούν.

- Η αγάπη μου για σας είναι πολύ μεγάλη. Σας έχω όπως τον Υιό μου στην εδική μου αγκάλη.

- Όσοι τα χαίρεται μου λεν στη μέση της νυχτός, τους δείχνω στον Υιό μου. Τον Κύριο του παντός.

- Κι αυτός με το γλυκό και εύσπλαχνο του βλέμμα, σταυρώνει την οικία σας, εσάς και τον καθένα.

- Η Παναγία η Σουμελά σας δίνω τη γραφή. Το χέρι του αμαρτωλού η χάρις μου οδηγεί.

- Τα λόγια αυτά τα δίνω για να ανορθωθείτε, φτάνει η ώρα τέκνα μου στην Πόλη για να μπείτε.

- Μετάνοια περιμένει ο Κύριος και Θεός. Τον αριθμό να κλείσει που όρισε ο Χριστός. Κλήρος και λαός.

Αμήν

Και τω Θεώ Δόξα



Δύο συγκλονιστικὲς ἀληθινὲς ἱστορίες στὴν Ἑλλάδα τῆς κρίσης

«Αρχαίοι ανθρώποι της Ανατολής» ξαναζούνε στα χρόνια τα δικά μας…

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ 

– Γιατρέ μου, πόσο κοστίζουν τα φάρμακα που μου γράφεις;

– Φτηνά είναι μπάρμπα-Γιώργη…

– Αχ! Νάσαι καλά, γιατί έμεινα με ένα εικοσάρικο όλο κι όλο.

– Γιατί βρε μπάρμπα-Γιώργη; Εγώ βλέπω ότι είσαι συνταξιούχος του ΙΚΑ. Πόση σύνταξη παίρνεις;

– Έπαιρνα πολύ καλή σύνταξη. Γύρω στα 800 ευρώ. Όπως ξέρεις όμως μας έχουνε κόψει αρκετά, και τώρα μου δίνουνε περίπου 650.

– Καλά, και δεν σου φτάνουνε 650 ευρώ; Το σπίτι στο χωριό είναι δικό σας, ο μπαξές μπροστά σας πάντα γεμάτος, κι απ’ ότι γνωρίζω εσύ και η κυρά Δέσποινα είστε μονάχα.

– Έτσι όπως τα λες είναι γιατρέ μου,  αλλά…

– Τί αλλά χρυσέ μου άνθρωπε; Τί σας συμβαίνει;

– Άκουσε γιατρέ: Εδώ και ενάμισι χρόνο ο γιός μου είναι άνεργος. Η γυναίκα του το ίδιο . Μου λένε:  ”Πατέρα δεν αντέχουμε άλλο αυτή την κατάσταση. Έχουμε μείνει άφραγκοι. Τα παιδιά μας τα κόψαμε από τα Αγγλικά. Τα ρούχα τους μικραίνουνε και δεν μπορούμε να τους πάρουμε καινούργια. Στο σχολείο δεν έχουμε να τους δώσουμε ούτε πεντάρα! Αποφασίσαμε λοιπόν να φύγουμε για δουλειά στη Γερμανία”.

Από τότε, καλέ μου γιατρέ, κάθε μήνα η σύνταξή μου ολόκληρη πάει κατευθείαν για τις ανάγκες των παιδιών. Να αφήσω τα παιδιά μου να πεινάνε; Και να τα δω να φεύγουνε για τα ξένα; Αδύνατον!

Εγώ και η γριά  όπως-όπως θα τα καταφέρουμε. Να είναι καλά ο μπαξές μας, οι τραχανάδες και τα χρυσά χεράκια της κυρα-Δέσποινας. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί αραίωσαν οι επισκέψεις μας σε σένα, γιατί σε ρωτάω με αγωνία για το κόστος των φαρμάκων, γιατί εξαφανίστηκα από το καφενείο του χωριού; Καταλαβαίνεις τώρα γιατί το ζάχαρό μου τρελάθηκε τελευταία, και η βουβωνοκήλη, που μου είπες να την χειρουργήσω, έχει γίνει διπλάσια ; Με ζυμαρικά και πατάτες, γιατρέ μου, ρεγουλάρεται το ζάχαρο; Και με τί λεφτά να ξεκινήσω για το νοσοκομείο;

Τα παιδιά μου όμως να είναι καλά και τα εγγόνια μου.  Εμείς το ψωμί μας το φάγαμε. Χαλάλι τους η σύνταξή μου ολόκληρη.

ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

[ Η κλινική εξέταση έχει ολοκληρωθεί. Ασθενής και γιατρός κάθονται ο ένας απέναντι στον άλλον, και ανάμεσά τους ένα γραφείο γεμάτο από αναρίθμητα κουτιά φαρμάκων και σκορπισμένες παλιές εξετάσεις μέσα σε ξεσκισμένους και βρώμικους από την πολυχρησία φακέλους ].

 – Παράσχο , έχω την εντύπωση ότι δεν παίρνεις τα φάρμακά σου κανονικά . Εσύ κιλά δεν έβαλες, και  αλμυρά απ’ όσο ξέρω δεν τρως. Η δύσπνοια, που διαμαρτύρεσαι ότι σε βασανίζει τους τελευταίους δυο μήνες, δεν ερμηνεύεται αλλιώτικα παρά μονάχα με την παραμέληση της θεραπείας.

Με τόσες αρρώστιες που κουβαλάς δεν καταλαβαίνεις ότι πετώντας στην άκρη τα φάρμακα βάζεις σε κίνδυνο την ζωή σου; Ξεχνάς τι πέρασες με την καρδιά σου; Ή μήπως δεν είσαι εσύ με το δύσκολο ζάχαρο, με την ινσουλίνη, με το παλιό εγκεφαλικό, με το μπάϊ πας, με τα δυο πνευμονικά οιδήματα!

 Παράσχο, σε παρακαλώ σύνελθε. Τα φάρμακά σου είναι πράγματι πολλά. Τα έχεις βαρεθεί τόσα χρόνια. Δεν είναι όμως αυτός λόγος για να τα παρατήσεις.

Ο Παράσχος, με σκυμμένο το κεφάλι,  φέρνει τις δυο του παλάμες στο πρόσωπο και βάζει αμέσως τα κλάματα! Τα δάκρυά του ξεχειλίζουν από τα δάχτυλα των χεριών του, μουσκεύουν τα μάγουλα και στάζουνε πάνω στα γόνατά του. Κλάμα με αναφιλητά. Κάποια στιγμή συμμαζεύοντας όλο του το κουράγιο, σκουπίζει τα μάτια του, καθαρίζει το βλέμμα το , και με φωνή σταθερή λέει στον γιατρό.

– Γιατρέ μου, όπως ξέρεις, ως πρώην πυροσβέστης  παίρνω σύνταξη καλή.  1050 ευρώ τον μήνα. Για μένα και την γυναίκα μου, μέχρι τώρα, μας έφταναν και μας περίσσευαν. Ας όψεται όμως η κρίσις:  Όπως σου έχω πει, έχω μια κόρη και έναν γιό. Η κόρη μου είναι χωρισμένη, εδώ και δυο χρόνια, με ένα παιδί και χωρίς δουλειά. Και ο γιος μου άνεργος κι αυτός επί ενάμισι χρόνο, και η γυναίκα του το ίδιο, και με δυο παιδιά στην πλάτη τους!

Άντε  πες μου εσύ τώρα γιατρέ μου,  τι να κάνω; Τις αρρώστιες μου να δω ή τα παιδιά μου; Τα φάρμακά μου να αγοράσω πρώτα ή το ψωμί των εγγονών μου; Να αφήσω τα παιδιά μου να παγώνουνε μέσα στον χειμώνα, και να προτιμήσω την δική μου ζεστασιά; Να μην έχουνε να φάνε ούτε ένα φρούτο τα εγγονάκια μου,  και εγώ να έχω το στομάχι μου γεμάτο; 

Αυτό δεν γίνεται γιατρέ μου. Δεν γίνεται! Η καρδιά μου δεν το βαστάει. Έτσι η γυναίκα μου η κυρά Δάφνη και εγώ πήραμε την απόφαση, εδώ και δυο χρόνια περίπου, και μοιραζόμαστε την σύνταξη  με τα παιδιά μας. Κάθε τέλος του μηνός χωρίζουμε την σύνταξη στα τρία. Πόσο κάνει 1050 ευρώ δια του τρία; 350!  Έ, λοιπόν παίρνουμε τρεις οικογένειες από 350 ευρώ η κάθε μια και ξεκινάμε να περάσουμε τον μήνα μας.

Τι να πρωτοπληρώσω γιατρέ μου με 350 ευρώ; Τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και του ΟΤΕ  ή τα πάμπερς της κυρα-Δάφνης; Το σούπερ μάρκετ ή κανα-χαρτζιλίκι για τα μικρά; Ευτυχώς που μένουμε στο χωριό, και σε σπίτι δικό μας, και μπορώ ακόμα και τα καταφέρνω με το μπαξεδάκι μας.

Τα φάρμακα, όπως καταλαβαίνεις, αναγκαστικά έρχονται τελευταία.  Κι ας είναι από τα απαραίτητα για την υγεία μας. Πάνω απ’ όλα τα παιδιά μας γιατρέ μου. Έτσι μάθαμε από τους γονείς μας, έτσι κάνουμε. Κι ο Θεός ας βάλλει το χέρι Του.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Με τέτοιους γονείς αυτό το Γένος δεν ξεριζώνεται με καμιά ανθρώπινη δύναμη.

Με τέτοια ζωντανά παραδείγματα θυσίας και αυταπάρνησης δεν πρόκειται να χαθεί ούτε στάλα από την αργόσυρτη πορεία της ιστορικής μας συνέχειας! Και ας λένε οι ”εταίροι” μας ότι στην Ελλάδα θα χαθούνε δύο με τρεις  γενιές. Μπορεί ίσως να χαθούνε τα πορτοφόλια μας τα χοντρά. Οι καρδιές μας όμως όχι!

Οι Φράγκοι τα έχουνε χαμένα μαζί μας. Απορούν και εξίστανται πώς αυτή η ράτσα  με τόσα δεινά, με τόσα βάσανα, με τόση φτώχια, με τόσα αδιέξοδα εξακολουθεί και στέκεται ακόμα στα πόδια της!

Απορούν οι άνθρωποι γιατί απλώς μας μετράνε με τα μέτρα τα δικά τους. Η επαφή τους με τον δικό μας πολιτισμό ήτανε πάντοτε καθαρά ακαδημαϊκή. Ποτέ δεν προχώρησαν σε βιωματική, εμπειρική γνωριμία μαζί του.

Μας λένε ότι είμαστε απρόβλεπτοι εμείς οι Έλληνες.

Έχουνε δίκαιο, αλλά ξέρουνε γιατί;

Εάν η Δύση επιθυμεί πράγματι να μάθει και να διδαχθεί το μεγάλο μας μυστικό, ας ρωτήσει στην Ελληνική ύπαιθρο τις ηρωϊκές γιαγιάδες και τους υπέροχους παππούδες μας!  Τους σύγχρονους εκφραστές και διδασκάλους της Ελληνορθόδοξης Ασκητικής. Αυτής που σώζει.

Φ.Μ (Ιατρός)

πηγή