Αυτός είναι όλη η Αγάπη μας, όλη η Αλήθειά μας, όλη η Χαρά μας, όλον το Αγαθόν μας, όλη η Ζωή μας

Το κείμενο που ακολουθεί είναι γραμμένο στα ελληνικά από τον μεγάλο σέρβο δογματολόγο, ένθεο φιλόσοφο , όσιο γέροντα και σύγχρονο πατέρα της Εκκλησίας αρχιμανδρίτη Ιουστίνο Πόποβιτς.Προσωπικά το θεωρώ ότι ωραιότερο έχω διαβάσει για την Ανάσταση. Περιλαμβάνεται στη συλλογή κειμένων του π.Ιουστίνου υπό τον τίτλο Ανθρωπος και Θεάνθρωπος και είναι γεμάτο από ένθεη έκσταση, από τον φιλόχριστο έρωτα του αγίου πατρός.




Oι άνθρωποι κατεδίκασαν τον Θεόν εις θάνατον.ο Θεός όμως δια της Αναστάσεώς Του «καταδικάζει» τους ανθρώπους εις αθανασίαν. Δια τα κτυπήματα τους ανταποδίδει τους εναγκαλισμούς.δια τας ύβρεις τας ευλογίας.δια τον θάνατον την αθανασίαν. Ποτέ δεν έδειξαν οι άνθρωποι τόσον μίσος προς τον Θεόν, όσον όταν Τον εσταύρωσαν.και ποτέ δεν έδειξεν ο Θεός τόσην αγάπην προς τους ανθρώπους, όσην όταν ανέστη. Οι άνθρωποι ήθελαν να καταστήσουν τον Θεόν θνητόν, αλλ΄ ο Θεός δια της Αναστάσεώς Του κατέστησε τους ανθρώπους αθανάτους.

Περίεργο, ε;












1.   Δέν εἶναι περίεργο πῶς ἓνα ποσό τῶν 2 Εὐρώ σᾶς φαίνεται πολύ μεγάλο, ὃταν τό δίνετε στήν ἐκκλησία, ἀλλά εἶναι μικρό ὃταν πηγαίνετε γιά ψώνια;



2. Δέν εἶναι περίεργο πού 2 ὧρες σᾶς φαίνονται πολλές, ὃταν εἶστε στήν ἐκκλησία, ἐνῶ σᾶς φαίνονται λίγες, ὃταν παρακολουθεῖτε μιά καλή ταινία;

Χριστέ μου, συγχώρεσε τὴ φτήνια μου! Ἀρετὲς δὲν ἔχω· ὅλα μου λάθος. Λίγη φωνὴ κι αὐτὴ δική Σου, νὰ ψέλνω ὅ,σο ζῶ: «Χριστὸς ἀνέστη»!





 Δεν είναι τυχαίο, το ότι μας εκάλεσε ο Θεός να τον ακολουθήσωμε. Ποιος μας έφερε εδώ; Ποιος μας ενίσχυσε να αρνηθούμε την φύσι και να γίνωμε περίγελως του κόσμου και να είμεθα αυτοεξόριστοι; Και όχι μόνο τούτο, αλλά να στενάζωμε μήπως γλυστρίσωμε και ξεφύγωμε λίγο από την εγκράτεια· μήπως κοιμηθήκαμε λίγο περισσότερο· μήπως αποφύγαμε τον κόπο· μήπως εξεφύγαμε λίγο από την υπακοή. Γι’ αυτά στενάζομε. Αυτά είναι η ενεργός Χάρις του Αγίου ΙΙνεύματος πού ευρίσκεται μαζί μας και μας πείθει και μας πληροφορεί. Αυτά είναι πραγματικότης όχι λόγια λαλούμενα, λόγια αφηρημένα. Κρατούμε στα χέρια μας τις αποδείξεις της ελεημοσύνης του Χριστού. 

Βλέπετε; Και εσείς όταν έχετε μεταξύ σας αγάπη, τότε γίνεται φραγμός σωτηρίας.  Η αγάπη των άλλων προφυλάσσει, σκεπάζει και καλύπτει όποιον είναι μακρυά και όποιον είναι αδύνατος, και έτσι δεν ημπορεί ο εχθρός να μας κάνη κακό. Τόσο μεγάλο πράγμα είναι η αγάπη! Πραγματικά «ουδέποτε εκπίπτει».

Aεί ο θεός γεωμετρεί.